پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

وقتی انتصابات مدیریت ارشد اجرایی در بیست سال اخیر، بشکل بسیار زشتی دارای گرایشات محفلی و جریان سازی سیاسی منجر به انتصابات می شود، باید به حال خودمان گریست. در خصوص وزیر آموزش و پرورش کاری به این موضوع نداریم که آنها پیشنهاد دانند،تو چرا پذیرفتی رضامراد صحرایی؟ چرا که پاسخش بسیار روشن است. قائده نسبتا عمومی و همگانی تشنگی به قدرت و شهوت شهرت و کسب منافع به اسم ایفای رسالت و انجام تکلیف. آقای رضا مراد صحرایی ، تفکیک جنسیتی کتب درسی و تخصصی سازی محتوا ، کار بدی نیست ، اما اولویت و محوریت اقدامات فعلی نمی تواند باشد. تمرکز شما باید روی حوزه پرورشی قرار گیرد. این حوزه به مسابقه کتابخوانی، اردو و انجام مناسک تقلیل جایگاه داده و فاقد اثرگذاری تربیتی در کنار اثرگذاری شناختی برگرفته از بعد آموزشی است. درک کن، قبل از اینکه مانند برخی از وزرای قبلی، تشدید خسارت به بار بیاوری. با دین و دنیای خودت و فرزندان یک کشور بازی نکن. از نظر ما تو در حد و اندازه ردای وزارت نبوده و نیستی، اما چه کنیم که به حکم قانون وزیری و ما مشفقانه از حضرتعالی تقاضا می کنیم ، به وظایف قانونی خودت و تمرکز بر احیای فعالیت پرورشی منجر به اثرگذاری تربیتی اقدام کنی. از نمایش و شو بازی کردن مدیران مربوط در این حوزه بشدت برحذر باش. بسیاری از آنها فهم لازم برای درک رسالت پرورشی را نداشته و حوزه پرورشی را با مباحث ایدئولوژیک ، مناسک دینی ، سیاست زدگی پوپولیستی و مواردی همانند اشتباه گرفته اند. بعضی از درجا زدگان نابود شده آنها، حاضرند بچه های مردم را هم قربانی کنند تا خودشان به چشم بیایند.

رضامراد صحرایی را باید یکی از وزرای حاشیه‌دار دولت سیزدهم نامید. او در تیرماه یعنی یک ماه پس از آغاز دوران وزارت خود راهی سفر حج شد و اعلام کرد در نبود او مدیران آموزش و پرورش خللی در روندها ایجاد می‌شود.

رئیس جمهور و هیئت دولت طی روز‌های پنجشنبه ۲۰ و جمعه ۲۱ مهر ماه در دومین سفر خود مهمان مردم فارس می‌شوند که در این گزارش مروری بر جزئیات برنامه حضور اعضای کابینه دولت سیزدهم در این استان پهناور کشور داریم.

با خیزی که حضرات برداشته اند، ظاهرا قرار است دانشگاه علمی و دارای اعتبار و احترام هم نداشته باشیم. رسانه ملی و فراگیر هم که نداریم. در اقتصاد رانتی و تحریم زده و آلوده به فساد مالی، راهکار و روزنه‌ای برای مبارزه با تورم و فقر هم نداریم. اما باور کنیم؛ خطرات هیچکدام از این وضعیت‌های تلخ، به اندازه خطری نیست که در نظام آموزش و پرورش ما جا خوش کرده است. بخشی از تبعات نظام آموزشی مندرس و فرسوده کشور را هم اکنون می‌بینیم و بخش دیگر نیز بسان قفل آن دکان است دزد که نیمه شبان می‌برید و چو پرسیدند صدای چیست؛ گفت ساز است؛ فردا صدایش را خواهید شنید.